فرهنگ معین

ارتفاعات

(~.) [ ع. ] (اِ.) جِ ارتفاع. ۱- بلندی‌ها، ا وج‌ها. آن چه از سطح زمین برتر و بلندتر است، تپه‌ها، کوه‌ها. ۲- محصول و دانه‌ها و غله‌های برداشت شده از زمین.