(اَ بَ) [ تر. ] (ص مر.) ۱- پدربزرگ، عنوانی که در دستگاه حکومتی سلجوقی به غلامان ترکی که از خود شایستگی نشان میدادند داده میشد و به عنوان مربی شاهزادگان تعیین میشدند. ۲- وزیر بزرگ.