حل شدنی
حلالیت
قابل حل بودن ، قابلیت انحلال
حل شدنی
قابليت حل .
قابليت حل
حل شدنى ،قابليت حلعلوم مهندسى : قابليت انحلالمعمارى : قابليت انحلالشيمى : انحلال پذيرىورزش : انحلال پذيرى
فرهنگ لغات عمومي
انحلال پذیری،گدازش پذیری،قابلیت انحلال
فرهنگ لغات مکانيک
انحلال پذیری
فرهنگ لغات مهندسي شيمي
انحلال پذیری
فرهنگ لغات دامپزشکي
قابلیت حل
فرهنگ لغات پزشکي
قابل حل بودن، قابلیت انحلال.
فرهنگ لغات مهندسي متالورژي
وشایندگی
فرهنگ لغات مهندسي کشاورزي
حل پذیری
فرهنگ لغات علوم پايه
حلالیت
فرهنگ لغات تربيت بدني
قابلیت حل ، انحلال پذیری
زمین شناسی:
absolute solubility
انحلالپذیری مطلق
متالورژی:
carbon solubility
حل‌پذیری کربن
زمین شناسی:
carbon solubility
انحلالپذیری کربن
زمین شناسی:
carbonate solubility
انحلالپذیری کربنات
the quantity of a particular substance that can dissolve in a particular solvent (yielding a saturated solution)(n)
Synonyms: solubility
Hypernyms: definite quantity
the property (of a problem or difficulty) that makes it possible to solve(n)
Synonyms: solubility
solvability
Hypernyms: property
Antonyms: insolubility
unsolvability
the quality of being soluble and easily dissolved in liquid(n)
Synonyms: solubility
Hypernyms: quality
Antonyms: insolubility
In chemistry, solubility is the ability of a substance, the solute, to form a solution with another substance, the solvent. Insolubility is the opposite property, the inability of the solute to form such a solution.