در لغت به در معانی فوق به کار رفته:۱. بیرون کردن کسی از محل اقامت خود و به جای دیگر فرستادن، بهعنوان نوعی مجازات؛ نفی بلد.۲. دور کردن.و در اصطلاح حقوقی محکومین به تبعید باید تحتالحفظ به جایی که محکمه معین میکند اعزام شده و در آنجا تحت نظر بمانند در صورت تبعید به خارج از مملکت محکوم علیه را باید تحتالحفظ تا سر حد برده و از مملکت اخراج شود. (ماده 14 قانون مجازات عمومی مصوب 7/11/1304)