(اسم) [عربی: ارجوزَة] [orjuze] ۱. کتاب منظومی که بیشتر در قالب مثنوی سروده می‌شد و اغلب شامل موضوعاتی خاص، مانند پزشکی و منطق بوده است. ۲. سخنان مفاخره‌آمیز که معمولاً در میدان جنگ ادا می‌شود؛ رجز. ۳. (موسیقی) گوشه‌ای در دستگاه چهارگاه؛ رجز.