(اسم مصدر) [عربی: اجارَة] [ejāre] ۱. ملک یا مالی را به مدت معینی در اختیار کسی گذاشتن در برابر دریافت ‌بهای تعیین‌شده. ۲. (اسم) بهای تعیین‌شده در برابر استفاده از ملک یا مال که به صاحب آن پرداخت می‌شود.