(اسم) [ترکی] ‹اتاغه› [قدیمی] [otāqe] کاکلی که از پرهای بعضی پرندگان بر کلاه میزدند: ♦ اتاقه زد به کلهگوشهام دمیدن مهر / که ای خراجستان یکهشاعر آفاق (؟: لغتنامه: اتاقه).