(اسم مصدر) [عربی] [ebrām] ۱. اصرار کردن؛ پافشاری کردن در امری. ۲. (حقوق) تٲیید حکم یک دادگاه در دادگاه بالاتر یا همارزش. ۳. [قدیمی] استوار کردن؛ استواری. ۴. [قدیمی] به ستوه آوردن. ۵. [قدیمی] تٲیید کردن.