(اِ تِ) [ ع. ] ۱- (مص ل.) بر آرنج تکیه دادن، تکیه دادن بر نازبالش. ۲- رفاقت کردن، همراهی کردن. ۳- (مص م.) دوست طلبیدن. ۴- حقی است برای شخص به تبعیت از ملک خود در ملک شخص دیگر برای استفاده بردن کامل از ملک خویش، مانند: حق مجری، حق پنجره، حق ناودان و غیره.