سال دوازده ماه است، مطابق با ماه شمسی است و کسری آن از قرار ماهی سی روز حساب میشود، هفته هفت روز تمام و روز بیست و چهار ساعت است. (ماده 612 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 25/6/1318)

روز یا شبانه‌روز، به معنی مدت زمان یک دوره تناوب حرکت وضعی زمین می‌باشد که با توجه به مبدأ این دوره کاربردها و تعاریف گوناگون دارد و عام‌ترین کاربرد آن روز خورشیدی بمعنی دوره تناوب نسبت به خورشید است که با تعدیل آن بر پایهٔ یکای متریک زمان (ثانیه) به‌عنوان یک‌دورهٔ ۲۴ساعته واحدی از زمان و گاه‌شماری است. کاربرد دیگر آن، روز نجومی است که این تناوب با مبدأ یک نقطهٔ ثابت کیهانی است. برای دیگر سیارات نیز با توجه به دوره تناوب وضعیِشان شبانه‌روز در نظر گرفته می‌شود. در یک شبان‌روز، به ترتیب: بامداد، نیم‌روز ، بعدازظهر (پس‌نیم‌روز)، عصر (ایوار) و نیم‌شب هستند.