به معنای باز داشت کردن در جایی،در حقوقی به معنی سلب آزادی اشخاص یا اموال و قرار گرقتن در آن حال با انتظار ترخیص را توقیف میگویند.
توقیف زندانی کردن یا حبس گروهی از مردم است که معمولاً در گروههای بزرگ و بدون محاکمه انجام میشود. این اصطلاح به ویژه در مورد حبس کردن «شهروندان دشمن در زمان جنگ یا مظنونان تروریسم» استفاده میشود. در حالی که مفهوم آن به سادگی به معنی حبس نمودن است هدف آن بیشتر محدود کردن و پیشگیری جرم و جنایت به جای حبس پس از محکومیت به آن است. استفاده از این واژه در بحثهای سیاسی حساسیتزا است.