[اَ] (اِخ)(1) اَرخلائوس ملیطی. فیلسوف یونانی از نحلهء ایونی و تلمیذ انکساغورس و استاد سقراط. وی در حدود سنهء 440 ق. م. در اثینه شهرت یافت و چون بتحقیق و مطالعه طبیعت می پرداخت او را «عالم طبیعی» خواندند. او «هوا» را اساس موجودات میدانست. نظر وی در اخلاق این بود که درست و نادرست جز از لحاظ قانون، وجود ندارد: و کان [ سقراط ] قد اقتبس الحکمه من فیثاغورس و ارسالاووس. (ملل و نحل شهرستانی چ 1288 ه . ق. ص173). و رجوع به ارخلاوس شود.