[اَ دَ] (ع اِ) (معرب از فارسی)(1)فرهنگ. (مهذب الاسماء). پرهیخت. دانش. (غیاث اللغات). ج، آداب :

[اَ دَب ب] (ع ص) مرد بسیارموی. || مردی که موی اولین و کوچک بر تن وی برآمده باشد. (منتهی الارب). || شتر بسیارموی. مؤنث: دَبّاء.

[اَ دَب ب] (ع ن تف) نعت تفضیلی از دبّ و دبیب. نرم رونده تر.