فرهنگ دهخدا

اجیر مشترک

[اَ رِ مُ تَ رَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کسی است که برای بیشتر از یک تن کار کند مثل رنگرز. (تعریفات). و رجوع به اجیر شود.