[اِتْ تِ] (ع مص) نشان پذیرفتن. صفت گرفتن. بصفتی موصوف شدن. موصوف شدن. || صفت کردن. (تاج المصادر). || با هم ستودن چیزی را. || ستوده شدن. || نشان پذیری.