[اَ بَ] (ع ص نسبی) منسوب به اب. پدری. || (از ع، اِ) عامیان فارسی زبان این صورت را بغلط بمعنی پدر استعمال کنند و ابوی من، ابوی او، ابوی تو گویند.

[اَ بَ وا] (اِخ) نام کوهی بشام.

[اُبْ بَ] (اِخ) نام دو قریه براه بصره بمکّه منسوب به طسم و جدیس.

[اَ بَ وا] (اِخ) نام موضعی است. (منتهی الارب).

[اَ بَ] (اِخ) نام موضعی است. (منتهی الارب).