فرهنگ دهخدا

ابله گونه

[اَ لَهْ نَ/ نِ] (ص مرکب)ساده لوح. خُلَک : این فرخ مردی بود صائن و عفیف ولیکن پاره ای ابله گونه. (تاریخ بخارا).