موارد مصرف: سوماتروپين در درمان كوتاه قدي ناشي از كمبود هورمون رشد از جمله در سندرم ترنر به كار می‌رود.
هشدار: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
عوارض: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
تداخل دارویی: استفاده همزمان مقادير زياد استرویيد‌هاي آنابوليك، آندروژنها، استروژنها و هورمونهاي تيروئيد با اين دارو سبب تسريع در بسته شدن اپيفيزها میشود. مصرف بلندمدت مقادير درماني كورتیكوتروپين (ACTH) و مقادير زیاد خوراكي كورتيكواستروئيد‌ها، سبب مهار پاسخ به هورمون رشد میشود.
نکات: 1- قبل از به كار بردن اين فراورده بايد حساسيت به هورمون رشد و مصرف همزمان ساير دارو‌ها خصوصاً كورتيكواستروئید‌ها و كورتيكوتروپين بررسی شود. 2- سن استخوان طي درمان بايد هر سال تعيين شود. 3- تزريق داخل عضلاني دارو بسيار خطرناك است.
موارد مصرف: سوماتروپين در درمان كوتاه قدي ناشي از كمبود هورمون رشد از جمله در سندرم ترنر به كار می‌رود.
هشدار: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
عوارض: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
تداخل دارویی: استفاده همزمان مقادير زياد استرویيد‌هاي آنابوليك، آندروژنها، استروژنها و هورمونهاي تيروئيد با اين دارو سبب تسريع در بسته شدن اپيفيزها میشود. مصرف بلندمدت مقادير درماني كورتیكوتروپين (ACTH) و مقادير زیاد خوراكي كورتيكواستروئيد‌ها، سبب مهار پاسخ به هورمون رشد میشود.
نکات: 1- قبل از به كار بردن اين فراورده بايد حساسيت به هورمون رشد و مصرف همزمان ساير دارو‌ها خصوصاً كورتيكواستروئید‌ها و كورتيكوتروپين بررسی شود. 2- سن استخوان طي درمان بايد هر سال تعيين شود. 3- تزريق داخل عضلاني دارو بسيار خطرناك است.
موارد مصرف: سوماتروپين در درمان كوتاه قدي ناشي از كمبود هورمون رشد از جمله در سندرم ترنر به كار می‌رود.
هشدار: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
عوارض: 1- مصرف دارو تنها در بيماران با اپيفيز باز مجاز می‌باشد. 2- در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضدديابت لازم باشد.
تداخل دارویی: استفاده همزمان مقادير زياد استرویيد‌هاي آنابوليك، آندروژنها، استروژنها و هورمونهاي تيروئيد با اين دارو سبب تسريع در بسته شدن اپيفيزها میشود. مصرف بلندمدت مقادير درماني كورتیكوتروپين (ACTH) و مقادير زیاد خوراكي كورتيكواستروئيد‌ها، سبب مهار پاسخ به هورمون رشد میشود.
نکات: 1- قبل از به كار بردن اين فراورده بايد حساسيت به هورمون رشد و مصرف همزمان ساير دارو‌ها خصوصاً كورتيكواستروئید‌ها و كورتيكوتروپين بررسی شود. 2- سن استخوان طي درمان بايد هر سال تعيين شود. 3- تزريق داخل عضلاني دارو بسيار خطرناك است.
موارد مصرف: اكسيتوسين به منظور القا يا تشديد انقباضات رحمي در هنگام زايمان، جلوگيري و درمان خونريزي پس از زايمان، درمان سقط ناقص و سقطهاي درماني، كاهش خروج شير، تشخيص ديسترس جنيني و تشخيص عدم كفايت رحمي–جفتي به كار می‌رود.
هشدار: 1- در صورت عدم تناسب سر جنين و لگن مادر، القای زايمان بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در صورت افزایش خفيف يا متوسط فشار خون ناشی از بارداري یا بيماري قلبی-عروقی، با احتياط فراوان مصرف شود. 3- اثرات دارو با تجويز همزمان پروستاگلاندينها افزايش مييابد. 4- در بيهوشي انسدادي caudal، ممكن است اثرات افزاينده فشار خون مقلدهاي سمپاتيك شديد شود.
عوارض: 1- در صورت عدم تناسب سر جنين و لگن مادر، القای زايمان بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در صورت افزایش خفيف يا متوسط فشار خون ناشی از بارداري یا بيماري قلبی-عروقی، با احتياط فراوان مصرف شود. 3- اثرات دارو با تجويز همزمان پروستاگلاندينها افزايش مييابد. 4- در بيهوشي انسدادي caudal، ممكن است اثرات افزاينده فشار خون مقلدهاي سمپاتيك شديد شود.
تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای اكسيتوسيك ديگر به دلیل افزايش كشش رحم، ممكن است سبب پارگي رحم يا د‌هانه رحم شود. در صورت مصرف همزمان با هوشبرهای عمومی ضمن کاهش اثرات اکسی توسین، احتمال کاهش فشار خون و خطر آریتمی افزایش مییابد. در صورت مصرف همزمان با داروهای سمپاتومیمتیک احتمال افزایش فشار خون بیشتر میشود.
نکات: 1- با كنترل دقيق ضربان قلب جنين و فعاليت رحم، مقدار دارو را با نياز هر فرد ميتوان تنظيم نمود. در صورت مشاهده افزايش فعاليت رحم يا اختلالات جنینی، تجويز دارو بايد قطع شود. 2- از تزريق سريع داخل وريدي دارو بايد اجتناب شود. 3- تجويز طولاني مدت مقادير زياد دارو همراه با تزریق داخل وريدي حجم زياد مايعات، ممکن است سبب مسموميت با آب و كاهش سدیم خون شود. بنابراين، بايد از رقيقكنندههاي حاوی الكتروليت استفاده نموده و غلظت اكسيتوسين را زياد و مصرف مايعات را محدود نمود. 4- در صورت مصرف همزمان ساير دارو‌هاي اکسیتوسيك، تازمان كاهش يافتن اثرات آنها، اكسيتوسين نباید تجويز شود.