(اسم) ‹ناوخدا› [nāxodā] ۱. هدایت‌کننده و فرماندهِ ملوانان کشتی؛ کشتیبان: ♦ قضا کشتی آنجا که خواهد بَرَد / و گر ناخدا جامه بر تن دَرَد (سعدی۱: ۱۴۲). ۲. (نظامی) افسر نیروی دریایی، دارای درجه‌ای نظیر سرهنگ یا سرگرد نیروی زمینی.

(صفت) [nāxodā] بی‌دین؛ کافر.