(اسم) ‹اسگدار، اسگذار› [قدیمی] [a(e)skodār] ۱. قاصدی که در قدیم منزل به منزل اسب خود را عوض میکرد؛ قاصد؛ چاپار؛ نامهبر؛ پیکِ سوار: ♦ توگفتی ز اسرار ایشان همی / فرستد بدو آفتاب اسکدار (عنصری: ۳۳۱). ۲. کیسهای که نامهها را در آن میگذاشتند.