(صفت نسبی، منسوب به استمرار) [عربی. فارسی] [estemrāri] ۱. ویژگی آنچه استمرار و پیوستگی دارد. ۲. (ادبی) در دستور زبان، ویژگی فعلی که بر دوام و استمرار کاری در گذشته یا حال دلالت میکند: مضارع استمراری.