(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [estedrāj] ۱. فریب دادن؛ مکر؛ نیرنگ. ۲. (تصوف) به عذاب نزدیک کردن بنده بهوسیلۀ خداوند. ۳. انجام کار عجیب و خارقالعاده مانندِ سِحر و جادو بهوسیلۀ کافر.