(اسم) [پهلوی: astaxvān] ‹ستخوان› [osto(e)xān] ۱. (زیست‌شناسی) هریک از قسمت‌های سختی که اسکلت مهره‌داران را تشکیل می‌دهد. ۲. [مجاز] قدرت؛ محکمی. ۳. (زیست‌شناسی) [قدیمی] = هسته: ♦ گه از نطفه‌ای نیک‌بختی دهی / گه از استخوانی درختی دهی (نظامی۵: ۷۴۴)، ♦ چو خرما به شیرینی اندوده پوست / چو بازش کنی استخوانی در اوست (سعدی۱: ۳۸). ⟨ استخوان شرمگاهی (عانه): (زیست‌شناسی) استخوان شرمگاه که جلو استخوان لگن قرار دارد. ⟨ استخوان لامی: (زیست‌شناسی) استخوانی به شکل «ل» که در ناحیۀ گردن در بالای حنجره قرار دارد.