(حرف اضافه) [قدیمی] [azdare] ۱. درخورِ؛ سزاوارِ؛ شایستۀ: ♦ زنهار دهد خصم قوی را چو ظفر یافت / هر چند نباشد برِ او ازدرِ زنهار (فرخی: ۸۹). ۲. (صفت) شایسته؛ سزاوار: ♦ خدای داند کآنجا چه مایه مردم بود / همه در آرزوی جنگ و جنگ را ازدر (فرخی: ۷۱).