(اسم) ‹ارجوان› [arqavān] ۱. (زیست‌شناسی) گلی سرخ‌رنگ و پیوسته به ساقه که پیش از ظاهر شدن برگ‌ها شکفته می‌شود. ۲. (زیست‌شناسی) گیاه این گل با برگ‌های گرد که در اول بهار گل می‌دهد و قسمت‌های مختلف آن مصرف دارویی دارد. ۳. (صفت) [قدیمی، مجاز] = ارغوانی: ♦ زمین ارغوان و هوا آبنوس / سپهر و ستاره پرآوای کوس (فردوسی: ۳/۱۱۵). ۴. [قدیمی، مجاز] صورت سرخ و زیبا.