(حاصل مصدر) [مقابلِ گرانی] [arzāni] ۱. ارزان بودن؛ کم‌بهایی. ۲. عطا؛ بخشش. ۳. (اسم) پیشکش. ۴. (صفت نسبی، منسوب به ارزان) درخور؛ لایق؛ شایسته؛ مستحق. ۵. (صفت نسبی، منسوب به ارزان) فقیر؛ درویش: ♦ به ارزانیان بخش هرچت هواست / که گنج تو ارزانیان را سزاست (فردوسی: ۶/۲۶۰)، ♦ چو بخشی به ارزانیان بخش چیز / که ایدر نمانی تو بسیار نیز (فردوسی: ۴/۳۳۷). ⟨ ارزانی داشتن (کردن): (مصدر متعدی) پیشکش کردن چیزی به کسی؛ عطا کردن؛ بذل کردن؛ بخشیدن.