(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [ertefāq] ۱. (حقوق) حقی برای مِلک کسی در ملک دیگری، مانندِ حق عبور آب، حق گشودن پنجره، و حق ناودان. ۲. رفیق بودن؛ رفاقت. ۳. همراهی و مدارا کردن؛ سازش کردن.