(اسم مصدر) [عربی] [erteāš] ۱. به لرزه درآمدن؛ لرزیدن؛ لرزش. ۲. (فیزیک) لرزش سریع جسم که مولد صوت میشود، مانند ارتعاش سیمها و تارهای آلت موسیقی.