(اسم) ‹ابرنجک› [قدیمی] [artajak] برق آسمانی؛ رعدوبرق: ♦ شه نشسته به پشت فیل چو ابر / انکره زر چو ارتجک در دست (فریدالدین احول: مجمعالفرس: ارتجک).