(اسم) [مٲخوذ از عربی: عرّادَة] [arrāde] = عراده

(اسم) [عربی: ارادَة] [erāde] ۱. نیرویی ارادی و نفسانی که شخص را برای رسیدن به هدف وادار به انجام عمل می‌کند. ۲. خواست؛ میل؛ قصد. ۳. تصمیم جدّی. ۴. (تصوف) علاقۀ درونی سالک برای رسیدن به حق و حقیقت.