(اسم مصدر) [عربی] [edqām] ۱. درآمیختن چیزی در چیزی؛ در هم کردن. ۲. (زبان‌شناسی) ترکیب کردن دو حرف هم‌مخرج و به‌صورت مشدد درآوردن آن، مانندِ «بتّر» که در اصل «بدتر» بوده، و «تا» و «دال» را در هم ادغام کرده‌اند.