(اسم مصدر) [مٲخوذ از عربی، مُمالِ اِدبار] [قدیمی] [edbir] نحوست؛ بدبختی؛ بختبرگشتگی: ♦ در جهان چندان که گویی بیشمار / نیستی و محنت و ادبیر هست (انوری: ۵۶۱).