(اسم) [عربی، جمعِ بَدَل و بَدیل] [abdāl] ۱. مردم شریف، صالح، و نیکوکار. ۲. مردان خدا. ۳. (تصوف) = اوتاد ۴. = بدیل

(اسم مصدر) [عربی] [ebdāl] ۱. قرار دادن چیزی به جای چیز دیگر؛ بدل کردن؛ عوض کردن. ۲. (زبان‌شناسی) عوض شدن حرفی با حرف دیگر به دلیل ساده شدن تلفظ.