[اَ] (اِخ) ارشک. اشک. و آن نام مؤسس سلسلهء اشکانی است که به اشک اول مشهور است. وی یکی از بزرگان پارت بود در 256 ق. م. بر آنتیوکوس دوم یا سیم، سلطان سلوکی طغیان کرد و پس از دو سال جنگ، پارت را آزاد کرد و در 253 ق. م. درگذشت. پس از او هر یک از پادشاهان اشکانی را بنام او اشک (ارشک- ارشاک) خواندند. رجوع به اشک و رجوع به ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستن سن ترجمهء رشید یاسمی ص 107 و یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 31 و فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ص 282 شود. || نام چند تن از پادشاهان ارمنستان. رجوع به ایران در زمان ساسانیان ترجمهء رشید یاسمی ص 214 شود.

[پسر] (در اعلام) نام مؤسس سلسله‌ی اشکانی که به اشک اول مشهور است ؛ نام چند تن از پادشاهان ارمنستان. (بعضی از منابع اَرشاک را دلیر مرد و مبارز معنی کرده‌اند)

اَرشاک یا آساک؛ اساک. [اَس ْ سا] (اِخ)