[اَ] (از یونانی، اِ) اخینوس. گندم بیابانی که کشت و درو نشود. نباتیست غیر گندم صحرائی. منبت او کنار آبها شبیه بگیاه ارزن و ثمرش سیاه و ریز و گلش سفید و ثمرش در ادویهء چشم و گوش مستعمل و با قوت مجففه و محلله و قابضه است. (تحفهء حکیم مؤمن). گندم دشتی یعنی گندم خودروی را گویند. عصارهء آنرا با گوگرد و نطرون بیامیزند و در گوش چکانند درد گوش را نافع باشد. (برهان). گندم دشتی آنکه از زمین بغیر زراعت روید و کشتن و درویدن او را معتاد نباشد. (مؤید الفضلاء). و رجوع به اخینوس شود.

(اسم) [مٲخوذ از یونانی] (زیست‌شناسی) [axirus] گیاهی بیابانی و خودرو شبیه ارزن، با گل‌های سفید و دانه‌های ریز و سیاه که در گذشته مصرف دارویی داشته؛ گندم دشتی؛ گندم بیابانی.