موارد مصرف: ايبوپروفن در تسكين درد و التهاب روماتيسمي، انواع آرتريت (شامل آرتريت جوانان) و ديگر اختلالات عضلاني–اسكلتي، قاعدگي دردناك، درد‌هاي بعد از عمل جراحي، تب مصرف می‌گردد.
هشدار: در بيماران مبتلا به نارسایی كبد يا كليه، بيماريهاي گوارشي مانند زخم گوارشي، نارسايي قلبي، پرفشاری خون و اختلالات انعقادی با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در بيماران مبتلا به نارسایی كبد يا كليه، بيماريهاي گوارشي مانند زخم گوارشي، نارسايي قلبي، پرفشاری خون و اختلالات انعقادی با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: در مصرف همزمان با آنتیاسيدها احتمال كاهش جذب دارو وجود دارد. مصرف ايبوپروفن به -همراه مهاركنندههاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين (ACE)، سبب معكوس نمودن اثر ضدفشار خون آنها گرديده و نيز خطر نارسايي كليه و افزايش پتاسيم خون احتمالاً افزايش مييابد. اثرات كاهنده فشار خون مدرها در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است كاهش يابد. اثر انسولين و دارو‌هاي پايينآورنده قندخون سولفونيلاوره، احتمالاً به وسيله اين دارو افزايش مييابد. مصرف همزمان با سيكلوسپورين خطر سميت كليوي را افزايش مي‌دهد. دفع ليتيم و احتمالاً متوتركسات توسط ايبوپروفن كاهش يافته و سميت آنها افزايش مييابد. مهار تجمع پلاكت توسط اين دارو در زخم و خونريزي گوارشي در بيماران تحت درمان با دارو‌هاي ضدانعقاد يا ترومبوليتيك، ممكن است خطرناك باشد. مصرف همزمان اين دارو با آسپيرين توصيه نمی-شود. مصرف همزمان اسيد والپروئيك با اين دارو خطر بروز خونريزي را به دليل تداخل در عملكرد پلاكتها افزايش مي‌دهد.
نکات: 1- احتمال بروز تنبلي چشم (آمبليوپاتی) وجود دارد. 2- در صورت مصرف اين دارو در درمان آرتريت، دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. جهت دستيابي به پاسخ مطلوب، ممكن است حداقل 2 هفته زمان نياز باشد. 3- در صورت مشاهده علائم شبه آنفولانزا (لرز، تب يا درد عضلاني) قبل يا همزمان با بثورات جلدي، بايد به پزشك مراجعه شود. 4- هر گونه خونريزي غيرعادي مانند استفراغ خوني، خون در ادرار و خون در مدفوع باید گزارش شود. 5- در تجویز داخل وریدی، رساندن مایعات لازم به فرد قبل از شروع درمان الزامی است.