(اسم) [فرانسوی: épiderme] (زیست‌شناسی) [epiderm] قشر خارجی پوست جانوران یا اندام گیاهان؛ روپوست.
اِپیدرم * یا روپوست* به همراه لایه شاخی لایهٔ بیرونی پوست است که همراه با درم تشکیل پوست بدن را می‌دهند. اپیدرم دارای بافت پوششی سنگفرشی مطبق است. اپیدرم مرزبندی اصلی در سطح بدن است و آن را در برابر محیط ایمن می‌کند. سلول‌های اصلی اپیدرم کراتینوسیت‌ها هستند. در انسان، نازک‌ترین لایه اپیدرم در پلک‌ها و ضخیم‌ترین آن در کف دست‌ها و پاها است. از نظر رویان‌شناسی، روپوست از لایهٔ جنینی اکتودرم منشأ می‌گیرد.