(اسم) [فرانسوی: épiderme] (زیست‌شناسی) [epiderm] قشر خارجی پوست جانوران یا اندام گیاهان؛ روپوست.
اِپیدرم * یا روپوست به همراه لایه شاخی، لایهٔ بیرونی پوست است که همراه با پوست (درم) تشکیل پوست بدن را می‌دهند. روپوست دارای بافت پوششی سنگفرشی مطبق است. روپوست مرزبندی اصلی در سطح بدن است و آن را در برابر محیط ایمن می‌کند. سلول‌های اصلی روپوست کراتینوسیت‌ها هستند. در انسان، نازک‌ترین لایه روپوست در پلک‌ها و ضخیم‌ترین آن در کف دست‌ها و پاها است. از نظر رویان‌شناسی، روپوست از لایهٔ جنینی برون‌پوست (اکتودرم) منشأ می‌گیرد.