[اِ پَ] (اِ) دانه ای باشد که بجهت چشم زخم در آتش ریزند. (برهان). حرمل. (تاج العروس) (تحفهء حکیم مؤمن). حرمل احمر. حرمل عامی. حرمله. اسفند. سپند. سِبَنْج(1) و گیاه آن دانه، رَضرضه است. (بحر الجواهر) :

[اِ پَ] (اِخ) رودخانه ای است که به بحر خزر ریزد و محل صید ماهی باشد. (جغرافیای طبیعی کیهان ص 16).

[اِ پَ] (اِخ) (میرزا...) یا (امیر...) ابن قرایوسف. وی بعد از فوت پدر قلعهء بایزید را در حوالی رود ارس که نفایس بیشمار و ذخیره های بسیار قرایوسف بدانجا بود، بتصرف درآورد و بعضی از مردم خود را در آنجا مضبوط کرد و در این زمان شاهرخ میرزای تیموری کمند همت بر کنگرهء تسخیر قلعهء بایزید انداخته بیست وسوم جمادی الاول سال 824 ه . ق. در حوالی آن حصار نزول اجلال فرمود و کس فرستاد کوتوال را به اطاعت و انقیاد دعوت کرد و آن مردم از تسلیم قلعه سر باززده لشکر قیامت اثر، آغاز افروختن نیران جنگ و انداختن تیر و سنگ کردند و محصوران بعزم ممانعت و محاربت پیش آمده زمان کوشش از صباح تا نماز دیگر امتداد داشت و در آخر همان روز که بحقیقت وقت غروب آفتاب دولت مخالفان بود، جنود ظفرورود رخنه ها در دیوار باغ بایزید انداخته بتأیید الهی پیکر فتح و ظفر جلوه گر گشت و غنایم بسیار نصیب چریک ظفرشعار شده رایت آفتاب اشراق به صوب ییلاق الاباغ در حرکت آمد. (حبیب السیر جزو3 از ج3 ص 197 و 198). و رجوع به مجالس المؤمنین شود.

(اِ پَ) (اِ.) نک اسفند.

(اسم) (زیست‌شناسی) [espand] = اسفند

[دختر] (اوستایی) (= اسفند = سپند) ، مقد

اِسپَند، اسفند، اسپند معمولی گیاهی است علفی و چندساله از تیره قره‌داغیان که معمولاً در خاک نمک‌دار مناطق معتدل بیابانی و مدیترانه‌ای می‌روید. به آن سپند، سدابِ سوری، سِداب آفریقایی یا هارمِل هم گفته‌اند. از آنجا که خوردن آن باعث بیمار یا تلف شدن دام می‌شود، در شماری از کشورها علف هرز مضر شناخته می‌شود. استفاده از این گیاه در طب سنتی خاورمیانه و شمال آفریقا رایج است. آلکالوئید موجود در گیاه، ازجمله دانه‌ها، توهم‌زا است. احتمالاً به دلیل وجود یک بازدارنده مونوآمین اکسیداز.

ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻣﻄﻴﻌﻲ ﺗﻬﺮﺍﻧﻲ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺍﺳﭙﻨﺪ ﺩﻭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﻫﺮﺍﺳﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﻳﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﻲ ﺍﻓﮑﻨﻴﺪ ﻣﻮﺭﺩﻱ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻱ ﻫﺮﺍﺱ ﺩﺍﺭﻳﺪ. ﺍﺳﻔﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻓﻊ ﭼﺸﻢ ﺯﺧﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻭ ﺑﺪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﻲ ﺍﻓﮑﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﺰ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﮑﺎﻧﻴﺴﻢ ﺩﻓﺎﻋﻲ ﺭﻭﺡ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺑﻴﻢ ﺁﻭﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻮﺟﻪ ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ.