[اِ پِ تُ] (اِ)(1) زبان بین المللی که دکتر زامِنْهُف در حدود 1887 م. وضع کرده و دستور آن دارای شانزده قاعده است.

(اِ پِ) [ فر. ] (اِ.) زبان بین المللی که قواعد آن بسیار ساده و آسان است و در سال ۱۸۸۷ توسط دکتر زامنهوف اختراع شد.

(اسم) [فرانسوی: espéranto] [esp[e]rānto] زبانی قراردادی برای آسان کردن روابط بین‌المللی با گرامر بسیارساده که با الفبای لاتین نوشته می‌شود.