فرهنگ دهخدا

استیلاریا

[اِ] (اِخ) خلیج مستدیری است در ولایت سالونیک بشمال جزیرهء آینوروز از جانب جنوب مشرقی به دماغه ای که از قاعدهء همین شبه جزیره بسوی شمال شرقی امتداد پیدا کرده منتهی میشود و از جانب مشرق و شمال با سواحل قضای کندیره محدود و مسدود است و فقط جهت شمال شرقی آن باز است. طول آن از شمال غربی بجنوب شرقی قریب 23 و عرض از مغرب بسوی مشرق قریب به 15 هزار گز است. در میان این خلیج قصبه ای موسوم به هریس(1) جای دارد و بهمین مناسبت این خلیج را خلیج اریس نیز گویند. در برزخی که این خلیج را از خلیج آینوروز جدا میسازد آثار و علائم یک ترعهء قدیم مشاهده میشود. گویند بحکم پادشاه ایران کسرسس (خشیارشا)(2) این ترعه را حفر کرده بودند زیرا که حرکت در گرد دماغهء آینوروز خالی از خطر نبوده است لذا نیروی دریائی ایرانیان از این راه جدید بیونان هجوم کردند. (قاموس الاعلام ترکی).