[اِ تِ] (ع مص) طلب انتاج و استخراج نتیجه از مقدمات. || طلب فرزند کردن.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) نتیجه گرفتن، نتیجه خواستن.

(اسم مصدر) [عربی] [estentāj] ۱. نتیجه گرفتن. ۲. (منطق) نتیجه گرفتن از مقدمه.

استقراء، برداشت، نتیجه‌گیری

پايان , فرجام , اختتام , انجام , نتيجه , استنتاج

استنباط یا استنتاج به فرایند یافتن و اثبات‌کردن نتیجه‌های منطقی از پیش‌فرض‌ها یا حقیقت‌ها گفته می‌شود. قاعده‌های استنباط معتبر در علم منطق بحث و بررسی می‌شوند. استنباط در لغت به معنی «به آب رسیدن چاه‌کن» است و در اصطلاح به معنی آشکار شدن مجهول است.