فرهنگ معین

استنابت

(اِ تِ بَ) [ ع. استنابه ] (مص م.) به نیابت خواستن کسی را.

فرهنگ عمید

استنابت

(اسم مصدر) [عربی: استنبابة] [قدیمی] [estenābat] کسی را نایب کردن.