[اِ تِ] (ع مص) معاف کردن تکلیف خواستن. (منتهی الارب). معاف کردن خواستن. (زوزنی). استدعاء کناره گیری از شغل: از شغلهائی که بدیشان مفوض بود که جز بدیشان راست نیامدی و کس دیگر نبود که استقلال آن داشتی، استعفا خواستند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 334). فضل بخراسان رفت و دو سال ببود و مالی به زایران و شاعران بخشید و پس استعفا خواست و بیافت. (تاریخ بیهقی ص 423). هر گاه که از جانب سلطان در آن معاتبت مبالغه رفتی از وزارت استعفا خواستی. (ترجمهء تاریخ یمینی ص 359). || از گناه درگذشتن خواستن. طلب آمرزش کردن. عفو خواستن. خطا از کسی معاف کنانیدن. (غیاث). || بلب گرفته صافی کردن شتر گیاه خشک را. (از منتهی الارب): استعفت الابل الیبیسَ؛ اخذته بمشافرها مستصفیه. (اقرب الموارد).

فرهنگ معین

استعفاء

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) تقاضای معافیت از انجام کار. ؛~ نامه نامه‌ای که تقاضای کناره گیری از شغل یا کار در آن نوشته شده‌است.

ﺁﻧﻠﯽ ﺑﻴﺘﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ: 1 ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎﺀ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﺪ , ﻋﻼﻣﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻱ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺁﻏﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻛﺮﺩ. 2 ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎﺀ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ , ﻋﻼﻣﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﻲ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ.