فرهنگ دهخدا

استعاره التخییلیه

[اِ تِ رَ تُتْ تَخْ لی یَ] (ع اِ مرکب) (ال ...) ان یستعمل مصدرالفعل فی معنی غیر ذلک المصدر علی سبیل التشبیه ثم یتبع فعله فی النسبه الی غیر. نحو کشف (؟) فان مصدره هو الکشف فاستعیر الکشف للازاله ثم استعار کشف لازال تبعاً لمصدره یعنی ان کشف مشتق من الکشف و أزال مشتق من الازاله اصلیه فارادوا لفظ الفعل منهما و انما سمیتها استعاره تبعیه لانه تابع لاصله. (تعریفات جرجانی). || هی اضافه لازم المشبه به الی المشبه. (تعریفات جرجانی). و رجوع به استعاره شود.