[اِ تِ] (ع مص)(1) بو کردن. بوئیدن. (غیاث). بو یافتن از چیزی. انبوئیدن(2). (برهان). بوی بردن. بو کشیدن. شنیدن . شمّ. || بوئیدن خواستن. (منتهی الارب). طلب بو کردن. بوی کردن خواستن.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) ۱- بو کردن، بوییدن. ۲- دریافتن.

(اسم مصدر) [عربی] [estešmām] بو کشیدن؛ بوییدن.

استنشاق، بو کردن، بویش، بوییدن