[اِ تِ] (ع مص) انّا لله و انّا الیه راجعون گفتن. (منتهی الارب). انا لله و انا الیه راجعون گفتن در وقت مصیبت. (تاج المصادر بیهقی): و استکان و استرجع بعد ان ارتاع و تفجع. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 300)؛ ترجمهء آن: و فروتنی نمود و استرجاع کرد بعد از آن که غصه و نوحه بر او مستولی شده بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 310). فوقف بین الامر و النهی مسترجعاً. (تاریخ بیهقی ص 300)؛ ترجمه: پس ایستاد در کشاکش امر و نهی استرجاع کنان. (تاریخ بیهقی ص 310).(1) || بازگرفتن چیزی را از کسی که به وی داده: استرجع منه الشی ءَ. (منتهی الارب). واپس گرفتن چیز بخشیده. داده را واپس خواستن. واگرفتن خواستن. چیز داده را واپس گرفتن. (غیاث). واگرفتن چیزی را که فراداده باشی. (تاج المصادر بیهقی). || بازگشتن خواستن. طلب رجوع کردن. || قابلیت ارتجاع. قوهء قبض و بسط(2).

(اِ تِ) [ ع. ] ۱- (مص م.)رجوع کردن، طلب بازگشت کردن. ۲- داده‌ای را بازپس گرفتن. ۳- (مص ل.) هنگام شنیدن خبر مرگ کسی، انالله و اناالیه راجعون گفتن.

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [esterjā] ۱. بازگرفتن چیزی از کسی. ۲. «انا للّه و انا الیه راجعون» گفتن هنگام شنیدن خبر مرگ کسی.

انا لله و انا الیه راجعون که از آن با تعبیر استرجاع هم یاد می شود، به معنی «همانا ما از آن خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم.» عبارتی‌ است که مسلمان‌ها هنگام آگاه شدن از مرگ کسی به زبان می‌آورند. همچنین از این آیه برای گفتن تسلیت و دعوت به صبر بر مصیبت استفاده می‌کنند.