[اِ تِ] (ع اِ)(1) جِ استحکام. ابنیه ای از قبیل قلعه ها و برج ها که برای دفاع از شهر یا قصبه بنا کنند: استحکامات داخلیه(2). استحکامات خارجیه(3).

بارو، برج، حصار، دژ، قلعه، کوت

استحکامات به برج‌وباروهایی گفته می‌شود که پیرامون شهرها یا کانون‌های سرنوشت‌ساز رزمی یا فرماندهی برپا می‌کنند. واژهٔ بارو برابر با هرگونه دیوار و حصار است و این واژه گاهی برای دژ نیز به کار رفته‌است.