[اِ تِ ضَ] (ع مص) پیوسته خون آمدن از زن بعد از ایام حیض. مستمر شدن بی نمازی پس از روزهای عادت. پیوستگی خون در زن. دائم خون روان شدن زن بمرض. خون دیدن زن از رگ عاذل از حیض. (منتهی الارب). استحاضه، خونی است که زن در کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز در حال حیض بیند و بیشتر از چهل روز در حال نفاس ببیند. (تعریفات جرجانی). استحاضه خونی است که از زن خارج میشود و نمی توان آنرا حیض یا نفاس قرار داد. خون استحاضه در غالب موارد این مشخصات را واجد است که، زردرنگ و سرد بود و بسستی خارج می گردد. استحاضه به اقسام قلیله و متوسطه و کثیره منقسم میشود و استحاضهء قلیله عبارتست از آنکه خون پنبه ای را که در موضع گذارده شده است کاملاً فرانگیرد. استحاضهء متوسطه استحاضه ایست که خون پنبه را کاملاً فراگرفته ولی بغیر پنبه سرایت نکند. استحاضهء کثیره، عبارتست از آنکه خون علاوه بر فراگرفتن پنبه بغیر آنهم سرایت کند. در مورد استحاضهء قلیله زن بتغییر پنبه و گرفتن وضوء برای هر نماز جداگانه مکلف و در استحاضهء متوسطه علاوه بر این تکالیف، تغییر لته و غسل قبل از نماز صبح نیز لازم است. در مورد استحاضهء کثیره علاوه بر وظایف شق اول و دوم وظیفهء یک غسل قبل از نماز ظهر و عصر و غسل دیگر قبل از نماز مغرب و عشاء نیز اضافه میشود. مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون گوید: استحاضه لغهً مصدر اُستحیضت المرأه علی لفظ المجهول، ای استمر بها الدّم. و شریعهً دم او خروج دم من موضع مخصوص غیر حیض و نفاس و منها دم الاَیسه و المریضه و الصغیره. کذا فی جامع الرموز. و منها دم تراه المرأه اقل من ثلاثه ایام او اکثر من عشره ایام فی الحیض و من اربعین فی النفاس. کذا فی اصطلاحات السید الجرجانی. (کشاف اصطلاحات الفنون). || مانند کردن به حایض. (زوزنی).

(اِ تِ ض ِ) [ ع. استحاضه ] (مص ل.) خون آمدن از رحم پس از ایام حیض.

(اسم مصدر) [عربی: استحاضَة] (فقه) [estehāze] خون‌ریزی زن در غیر دوران قاعدگی.

در اسلام استحاضه نوعی خونریزی ناشی از اختلال در چرخه قاعدگی زن است که انجام برخی از مناسک مذهبی (عبادت) را برای او دشوار می‌کند.