[اِ تِ] (ع مص) نادان شمردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). || سبک داشتن. (تاج المصادر بیهقی). استخفاف کردن. (منتهی الارب). || جنبانیدن باد شاخ را: استجهلت الریح الغصن. (منتهی الارب).

فرهنگ معین

استجهال

(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.)خود را به نادانی زدن.

فرهنگ عمید

استجهال

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [estejhāl] نادان شمردن.