[اِ تِ] (ع مص) میوه خواستن. || میوه چیدن. (غیاث). || از رنج دیگری برخوردن.

فرهنگ معین

استثمار

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) بهره برداری کردن از دسترنج دیگری.

فرهنگ عمید

استثمار

(اسم مصدر) [عربی] [estesmār] ۱. بهره بردن ناعادلانه از حاصل کار دیگران؛ بهره‌کشی. ۲. (سیاسی) استفادۀ ناعادلانۀ کشورهای قوی از منابع اقتصادی کشورهای ضعیف. ۳. بهره گرفتن از چیزی.

بهره‌جویی، بهره‌کشی، بهره‌گیری، سلطه‌جویی، سلطه‌گری

اعطاي نشان , سرمايه گذاري , دادن امتياز , تفويض , مبلغ سرمايه گذاري شده , سرمايه گزارى , بهره بردارى , بهره كشى , انتفاع , بهره‏گيرى , سرمايه گذارى , استثمار

بهره‌کِشی یا استثمار به معنای استفاده از ثمرهٔ کار دیگری است. بهره‌کشی در نظام‌های اجتماعی-سیاسی مختلف، اشکال مختلفی به خود می‌گیرد. چنان‌که در دوران فئودالیسم، استثمار عبارت بوده‌است از برداشت ثمرهٔ کار کشاورزان بر زمین توسط اربابان؛ و در نظام سرمایه‌داری بهره‌کشی به شکل برداشت «ثروت تولید شده بدست کارگران» توسط سرمایه داران یا همان صاحبان ابزار تولید است. و با استعمار بسیار فرق دارد.